به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، محمد سرشار، نویسنده ی کتاب «شکار هیولا»، در بیست و نهمین جلسه از سری جلسات عصرانه های داستان که از سوی حوزه هنری قم و نشر معارف، در پاتوق کتاب برگزار شد، ضمن معرفی و بیان خلاصه ای از سوابق خود در زمینه ی داستان نویسی، گفت: سنین ۱۲ تا ۱۵ سال، بیشتر از سایر رده های سنّی مدنظر بنده در نوشتن کتاب «شکار هیولا» بوده است.
وی افزود: البته این کتاب به شکلی نوشته شده است که بزرگسالانی که هنوز کودک درونشان فعّال است هم بتوانند از خواندن آن لذّت ببرند.
در ادامه ی این نشست، سمیّه عالِمی، داستان نویس و مدرّس ادبیات داستانی، به بررسی این رمان پرداخت و گفت: به طور کلی، رمان از تاریخ شفاهی مهمتر است. زیرا رمان می تواند بیانگر اوضاع و احوال مردم زمان خودش باشد.
وی با بیان این که رمان، فرزند زمانه ی خودش است، عنوان داشت: شیوه ی نوشتار این کتاب متناسب با زمانه ی حال حاضر و مخاطب امروزی است. جمله بندی های این کتاب نیز مناسب و مورد پسند قشر نوجوان است.
وی در انتقاد از این اثر، تصریح کرد: بهتر بود در این داستان، بعضی عنوان ها و القاب که برای ملل دیگر، محسوس و آشنا نیست و بدون پانویس هم ذکر شده اند، یا نمی آمدند و یا به نحوی دیگر می آمدند.
سپس حاضرین در جلسه به طرح نظرات، پیشنهادات و سوالات خود پرداختند و در پایان، محمد سرشار، ضمن تشکر از همراهی حضار و ارائه ی نظراتشان، به پاسخ گویی در مورد سؤالات آن ها پرداخت و بیان داشت: چونکه ایده ی اولیه، نوشتن تاریخ شفاهی به صورت رمان بود، برای من مهم به نظر می آمد که از همان اوّل، مخاطب نوجوان بداند، داستانی که می خواند، بر اساس یک اتّفاق واقعی است.
وی در پاسخ به انتقاد در مورد ناشناخته بودن برخی الفاظ موجود در کتاب برای سایر ملل، گفت: توضیح و تفسیر این الفاظ، وظیفه ی یک مترجم خوب است. اوست که باید با توجه به شناخت دقیقی که از مردم هم زبانش دارد، در پانویس ها توضیحات لازم را در مورد آن الفاظ و القاب بیاورد.
